Posts

Posts uit mei, 2015 tonen

50 50

Afbeelding
Een feestje als dat van gister. Dat zet je aan het denken. Zouden er op andere plekken op de aarde net zulke vriendengroepen bestaan? Die een jaar of 30 geschiedenis delen. Die aan halve woorden genoeg hebben. Die zoveel lol met elkaar gehad hebben dat het volstaat om een moment uit de historie op te noemen zodat in een keer de gesprekken van die avond opnieuw uit je mond rollen. Die woeste zeeën hebben bevaren om pas de laatste jaren de wind in de zeilen te hebben? Zou dat nou in , pakweg, Maleisie ook zo zijn? Of in Gabon? Zijn wij de enige gelukkigen of is vriendschap dan toch universeel? Zo'n avond was het gister. Zo een die je doet denken aan wat je zelf al die jaren hebt uitgevreten. Zo eentje die maakt dat je weet dat je bij deze groep mensen goed zit. Dat je dat bijna "je biotoop" gaat noemen, Hij werd 50, ik ben het al een tijd. Veel van de vrienden gisteravond zijn het ook of gaan hard die richting op. We deelden oude grappen, we deelden de harde muzie

Meertje van der Velden

Afbeelding
Meertje toch. Ik was wel eens jaloers op je. Iedereen weet dat Anneke heel veel liefde heeft te geven, maar er ging wel een ongelooflijk groot deel daarvan naar jou. Jij hebt haar bijgestaan in haar zwaarste tijden, je bleef bij haar toen ze plots een ommezwaai maakte in haar leven en je besloot haar te bewaken tegen die nieuwe, die rare man die veel te groot en te lomp voor je was. Met een grote boog om hem heen, sprintend en springend als ie in de buurt kwam. Je wist: als hij weg is, komt mijn tijd weer. Dan ga ik lekker met het baasje naar boven: dan slapen we wat, dan kroelen we wat. Je verloor je broer en werd nog belangrijker voor Anneke. "Het is mijn kind", zo sprak ze altijd liefdevol over je. Vorig jaar overwon je de strijd tegen kanker. Het kostte je je staart, het kostte je je strijdvaardigheid maar je bleef. Je bleef om bij je vrouwtje te staan. Ze had je immers nodig, ze moest je koesteren , ze moest je kammen. Je leefde weer op, je sliep van de weeromstu