Begt en de Verbeelding

  Te lang was ik er niet geweest, zo veel werd mij gisteravond duidelijk. De wereld was plat op de bek gegaan en alle leuke dingen gingen daar een tijd in mee. Bandjes kijken, daar heb ik het over. We hadden al een massa tickets voor leuke dingen in huis toen de boel stil viel en bij de eerste de beste opleving van de culturele maatschappij voegden we er nog een paar aan toe. Maar het viel vies tegen: het kwam er steeds maar niet van: van uitstel kwam nog een keer uitstel en zelfs dat werd nog weer een keer uitgesteld. Van diverse concerten hebben we inmiddels de aanschafkosten vergoed gekregen, maar die van gisteravond bleef staan. De aanhouder wint. Eindelijk konden we. Pizzaatje en biertje in de Leidsebuurt gingen aan de wandeling naar de Weteringschans vooraf.  Eenmaal binnen - na een supersnelle 1G check overigens - hapte ik naar adem. On the instant kreeg ik het gevoel weer te pakken: de ogen gleden naar het podium, de ogen gleden langs de balustrades en de balkons, de ogen deden

  De enige vorm van marktdenken die ik machtig ben, is Nieuwmarkt-denken. Gisteren spendeerden we een middag en avond in mijn favoriete Amsterdamse buurt. Zeven jaren werkte ik er, op de prachtige Kloveniersburgwal, waarbij ik ontelbare malen een pauzerondje liep. De ene keer over de Boomsloten, de andere keer Waterlooplein en Staalstraat, dan weer de Wallen en de Oude Hoogstraat. Het was onvermijdelijk, ik werd verliefd op die hele buurt: zo authentiek Amsterdams maar toch ook zo hypertoeristisch en druk. Periodiek haal ik er mijn hart op, soms moet dat even.  We begonnen gisteren bij het Rembrandthuis, dat we beiden gek genoeg nog nooit bezochten. Prachtig, sfeervol beeldend museumpje waar je je daadwerkelijk toekijker op de grote meester waant. Daarna direct om de hoek, Waterlooplein op. De dame op zoek naar een mooie jas, ik struinen tussen de tweedehands LP's (FYI : 2 Pretenders LP's , 1 Simple Minds en 1 Stranglers, bij elkaar 20 euro). We liepen de Mozes- en Aaronkerk bi