Begt en de Verbeelding

 T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag aflevering 33- Sivert Hoyem - On an island In een vroeger leven was ik ambassadeur. Nou ja, misschien is zendeling een beter woord. Waar ik kon, verkondigde ik de boodschap, dit om steeds meer mensen de kans te geven hun leven te verrijken. "Luister naar die stem", zei ik. Die stem vertelt verhalen, die donkere stem brengt je van het duister naar het licht.  Ik vertelde iedereen dat ze " Industrial Silence " moesten gaan luisteren, de debuutplaat van de Noorse rockband Madrugada . Die plaat- inmiddels 25 jaar oud- is een reis van zware klanken en statige vocalen, een plaat die gek genoeg een verheffende werking heeft op wie hem beluistert. Velen heb ik ervan overtuigd dat dit niet de zoveelste doemrock-band was, nee: deze muziek bood een uitweg uit het winterdonker. Hoe meer platen de Noren

"Waarom moet ik eigenlijk nu al voor mijn pensioen betalen? Ik ga dat toch niet halen, daar leef ik veel te wild voor. Kunnen we niet wat regelen, kan dit niet anders?" Deze vraag kreeg Theo- onze aimabele personeelsmanager- te horen van mijn op dat moment 27-jarige broer Ger. Ger had op jonge leeftijd al een dynamische tijd achter de rug en zou dat nog wel een tijdje volhouden, vermoedde hij. Om die reden had ie helemaal geen zin om vooruit te kijken: het vooruitzicht om bijna 40 jaar geld opzij te leggen om er dan pas van te gaan genieten, het stond hem tegen. We waren nog maar net onze ouders verloren, die beiden niet (moe) of nauwelijks (pa) van hun pensioen hadden kunnen genieten. Ger dacht dat allemaal voor te zijn: hij zou opbranden voordat de pensioenfondsen zijn kaarsjes zouden doven. Welnu, diezelfde Ger is vandaag toch 70 jaar oud geworden.  Ger en ik hebben een bondje, wat mij betreft een eeuwig bondje. Toen ik al op jeugdige leeftijd al mijn toekomstkansen vergoo