Nieuwmarkt-denken

 

De enige vorm van marktdenken die ik machtig ben, is Nieuwmarkt-denken. Gisteren spendeerden we een middag en avond in mijn favoriete Amsterdamse buurt.
Zeven jaren werkte ik er, op de prachtige Kloveniersburgwal, waarbij ik ontelbare malen een pauzerondje liep. De ene keer over de Boomsloten, de andere keer Waterlooplein en Staalstraat, dan weer de Wallen en de Oude Hoogstraat. Het was onvermijdelijk, ik werd verliefd op die hele buurt: zo authentiek Amsterdams maar toch ook zo hypertoeristisch en druk. Periodiek haal ik er mijn hart op, soms moet dat even. 


We begonnen gisteren bij het Rembrandthuis, dat we beiden gek genoeg nog nooit bezochten. Prachtig, sfeervol beeldend museumpje waar je je daadwerkelijk toekijker op de grote meester waant. Daarna direct om de hoek, Waterlooplein op. De dame op zoek naar een mooie jas, ik struinen tussen de tweedehands LP's (FYI : 2 Pretenders LP's , 1 Simple Minds en 1 Stranglers, bij elkaar 20 euro).


We liepen de Mozes- en Aaronkerk binnen, blijft een schitterend bouwwerk. Vervolgens een lange wandeling door de steegjes rond het Oudekerksplein, beeldschoon in het zonlicht gistermiddag. 


Happie eten, terug over de Oudezijds , op de Nieuwmarkt vervolgens nog even de Chinese SuperSupermarkt én die ongelooflijk mooie Jacob Hooy-apotheek.


Daarna werd het al tijd voor een lange sessie in het allerfijnste café van Amsterdam: Lokaal 't Loosje. Historicus Geert Mak stond ons zijn plaats bij het raam af, hij had al lang genoeg gezeten, zei hij. Plaatsnemen, bier op tafel en praten praten praten. Met mijn vrouw en met broer Ger. Mensen die hem kennen, weten hoeveel wij elkaar te vertellen hebben, al zestig jaar lang. Broederliefde.

Deze dag was pracht, deze dag gaat in de boeken.