Rotterdam - Mini-stedentrip maart 2019
Wat als eerste opvalt aan de stad, is de architectuur. Veel meer dan het mij overbekende Amsterdam heeft men in Rotterdam gedurfd, gegokt en gewonnen. Natuurlijk is niet alles fraai aan veel van die hoge torens maar op een of andere manier past de skyline bij deze stad. Daar komt bij dat je een aantal juweeltjes tegenkomt: de kubuswoningen van Piet Blom overrompelen je zodra je treinstation Blaak uitkomt . Het lijkt me een gruwel om in te wonen maar de buitenkant is fascinerend. Echt lef.
Loop ook even de brug op, want het lijnenspel is verwarrend. En daardoor tijdloos mooi.
Na twee uurtjes fotowandeling togen we naar het uitstekende restaurant 91 Spices. Indiaas, altijd lekker. Prima gegeten, zeer vriendelijke bediening en ook nog eens een keurige prijs. Blij wij!
Vandaar uit togen we richting café, afpilsen bij een sportscafé doen we meestal tijdens een stedenbezoekje. Onderweg kwamen we voor de tweede keer langs het andere architectonische hoogtepunt van de stad: de Markthal.
Een visueel feestje , dit ding. Kleurrijk, gewaagd en ook nog eens 100 procent functioneel. Aan de buitenzijde woningen, binnenin een reeks culinaire hoogstandjes en vooral heel veel rechtgeaarde standhouders. Nergens in Nederland kennen we een gebouw als dit, naar we begrijpen komen mensen van heinde en verre (en van binnen en buitenland) om dit wondertje te bekijken. Snap ik.
De volgende dag was totaal gewijd aan het tweede deel van ons reisdoel: kunst. Drie musea bezocht, allen op haalbare afstand van elkaar. Boymans van Beuningen gaat binnenkort wegens verbouwing dicht, we waren nog net op tijd om de nog wel geopende zalen te doorkruisen.
En hoe: Jeroen Bosch, Rembrandt, Van Gogh, Rodin, Monet, Pyke Koch en Charlie Toorop, Karel Appel en Geertgen tot Sint Jans: het is keurig bijeengebracht in een "achter de luiken" - vleugel. De boodschap: straks is dit allemaal een tijdje achter slot en grendel. Pak je kans.
Een grote Bauhaus-tentoonstelling daarnaast, ook nog eens een cadeautje.
Direct achter Boymans ligt de Kunsthal: fors stukkie moderner en conceptueler, maar net zo indrukwekkend. Die Museumjaarkaart leent zich uitstekend voor een run langs deze zalen. Confronterende kunst, multiculturele kunst : het is er allemaal. Gewoon af en toe doen.
Afsluitend togen we naar het Nederlands Fotomuseum, alwaar twee prachtige collecties onze aandacht trokken: de ene is een reeks van fotograaf Koen Wessing over de Chili-coup van 1973, alwaar president Allende werd afgezet en vermoord , waarna een decennialange dictatoriale overheersing volgde. De andere expositie ging over de Robert Kennedy-funeral train. Na de moord op deze presidentskandidaat (1968 was dat) werd zijn lichaam per trein van New York naar Washington gebracht: langs de spoorlijnen verzamelden zich grote groepen mensen. Het land was in shock, voor de tweede keer in 5 jaar tijd bracht een brute moord hun democratie aan het wankelen. Een aparte ervaring om door de persoonlijke kiekjes en filmpjes van een treinreis heen te lopen.
En hoe: Jeroen Bosch, Rembrandt, Van Gogh, Rodin, Monet, Pyke Koch en Charlie Toorop, Karel Appel en Geertgen tot Sint Jans: het is keurig bijeengebracht in een "achter de luiken" - vleugel. De boodschap: straks is dit allemaal een tijdje achter slot en grendel. Pak je kans.
Een grote Bauhaus-tentoonstelling daarnaast, ook nog eens een cadeautje.
Direct achter Boymans ligt de Kunsthal: fors stukkie moderner en conceptueler, maar net zo indrukwekkend. Die Museumjaarkaart leent zich uitstekend voor een run langs deze zalen. Confronterende kunst, multiculturele kunst : het is er allemaal. Gewoon af en toe doen.
Afsluitend togen we naar het Nederlands Fotomuseum, alwaar twee prachtige collecties onze aandacht trokken: de ene is een reeks van fotograaf Koen Wessing over de Chili-coup van 1973, alwaar president Allende werd afgezet en vermoord , waarna een decennialange dictatoriale overheersing volgde. De andere expositie ging over de Robert Kennedy-funeral train. Na de moord op deze presidentskandidaat (1968 was dat) werd zijn lichaam per trein van New York naar Washington gebracht: langs de spoorlijnen verzamelden zich grote groepen mensen. Het land was in shock, voor de tweede keer in 5 jaar tijd bracht een brute moord hun democratie aan het wankelen. Een aparte ervaring om door de persoonlijke kiekjes en filmpjes van een treinreis heen te lopen.
Afsluitend staken we nog één keer een brug over: niet op de Kop van Zuid naar de dure Foodhallen , maar naar de overkant waar het allemaal wat anarchistischer en losser is. Oude loodsen vol met modezaakjes, kunsthandeltjes en lekkere speciaalbier- en speciaalhap-tenten. Ontspannen afsluiting van twee volle dagen genieten. Rotterdam beveel ik u van harte aan.
Reacties
Een reactie posten