Missing

Nee, niet naast me. Ook niet op de kamer van een van de dochters. En beneden lag er geen jas.
Ik wist van de treinvertragingen maar niet hoe het dan afliep. Snel deed ik de tablet open om te kijken of ze nog op mijn laatste berichtje van gisteravond had gereageerd.

Ja, dat had ze, maar niet op een manier waarmee ik kon concluderen hoe het afgelopen was. Ik beschreef haar de situatie zoals in de eerste regels van dit blog. "Maar ik had toch slaapdienst? Ik dacht dat je dat wist!"
Niet dus. Ik was het spoor even bijster. Mijn vrouw en ik leven in wisseldienst deze week. Ik ga net naar bed als haar dienst klaar is en tegen de tijd dat zij opstaat zit ik alweer in Amsterdam. Dit gaat nog twee avonden zo door. Zaterdag zie ik haar weer. Dan zal ik haar koesteren. En dan zullen we praten. Want dat ga je missen, in dit soort werkweken.