Tod FC

Als je eenmaal de kalme wateren bevaart, komen geheid de gedachten terug aan woester zeeën die je bevaren hebt. Begin jaren 90 was ik ook al actief stapper en arbeider, maar ik deed er toen ook nog een stevig potje sporten naast. Het volleyballen had ik er net aan gegeven, maar veld- en zaalvoetbal deed ik nog volop. 

Het heeft me vele vriendschappen gebracht en zelfs enkele voetbalreizen. Door een ontmoeting op het Hoornse Unemployment Beach ging de deur naar Engeland open. We kregen contact met een jongen uit het Noord-Engelse Todmorden. Jaja, hij voetbalde ook en het zou toch grappig zijn als we ons Swaf- team, de Brokkels, zouden kunnen laten spelen tegen zijn Todmorden FC. 

Dat had ie niet moeten zeggen. In no time hadden Henk, Andre en ik de contacten wat verder aangesnoerd en waren de afspraken gemaakt. De rest is historie. 

Wij zijn als team zeker twee, wellicht drie keer daar geweest en zij zijn ook twee keer hierheen gekomen. Wij bezochten de prachtige regio aldaar, zij konden met ons mee naar Koninginnedag in Amsterdam ("we're gonna write to Elizabeth : we want a party like that!" ) en ze bezochten met ons het vacuum cleaner museum in de Hoornse Haven. 

Het is nog een geheim maar vandaag komt één van die mannen weer naar Hoorn. Ik hoop zo dat ie nog een keertje'"Are you lonesome tonight" gaat playbacken.

Voor mijn Hoornse medespelertjes van toen, ik heb een paar mapjes foto's teruggekregen van de reisjes en bezoekjes uit die tijd. Als je benieuwd bent hoe je er toentertijd uitzag, geef me een sein en ik zoek of ik je er tussen heb staan.