Stedentrip Wenen 22 feb - 26 feb 2018

Wat hadden wij een schitterende trip. Wenen is een kunstzinnige stad: 1,3 miljoen ietwat keurige doch zeer vriendelijke mensen bevolken een van oudsher belangrijke plaats. Niet alleen in de kunstgeschiedenis, ook in staatkundige zin is Wenen bepalend geweest voor het immense Habsburgse rijk. Dat zie je terug aan de ontelbare barokke gebouwen: de ornamenten vliegen je om de oren bij de theaters, de operagebouwen, de voormalige paleizen en eigenlijk in de complete historische binnenstad. Wat de stad fantastisch doet, is een artistieke sfeer creëren. Ben je van de muziek, dan zijn er de talloze concertzalen en operagebouwen. Ben je van de architectuur, dan hoef je alleen de zinnen hierboven maar te lezen. Ben je van de kunst en cultuur, dan kun je je laven aan de honderden musea in de stad: ons eigen Museumplein is nog maar een beginneling als je het vergelijkt met het MuseumsQuartier van de Oostenrijkse hoofdstad. Niet voor niets hebben we daar veel tijd doorgebracht: als het dan toch te koud is om door de stad te slenteren, kun je net zo goed in een museum opwarmen.
TIP: als je naar Wenen gaat, overweeg dan de aanschaf van de Vienna Pas. Voor meerdere dagen kun je vrije toegang kopen voor alle musea en paleizen, wij haalden de kaart er makkelijk uit. 

Direct de eerste avond al schoven we aan in een bijzonder restaurant, Schopik & Lohn, om onszelf daar meteen maar de grote lokale specialiteit toe te eigenen: het verorberen van een bord met twee mega Wiener Schitzels. 

Ik kreeg ze niet compleet weg, dat zegt wellicht iets. 

Vrijdag was de eerste volledige dag en die werd gelijk benut met een bezoek aan twee identieke museumgebouwen: eerst rechts de klassieke (schilder)kunst in de zalen van het Kunsthistorisches museum en na de lunch (op de Naschmarkt) de gigantische verzameling van het Naturhistorisches Museum. 

Wat een enorme weelde om daar doorheen te mogen lopen: Caravaggio, Titiaan, Rembrandt, Rubens, Breughel. 

Het trappenhuis was rijk gedecoreerd door Gustav Klimt, je keek je ogen uit. 

Aan de overkant bevindt zich een megacollectie natuurgeschiedenis: mineralen, fossielen, skeletten, opgezette dieren, sarcofagen. Uitermate interessant voor schoolklassen, maar zelf heb ik er ook prima mijn hart op kunnen halen. 

Zaterdag togen we met zijn allen naar het Schönbrunn-paleis: pracht en praal van het Habsburgse rijk.

Eerste reactie van velen is het roepen van "Sissi!!" en dat is terecht. Uitermate goed geconserveerd is de verzameling die de familie van het romantische keizermeisje had vergaard. Trendsettend waren zij in de inrichting van de kamers: duidelijk is te zien hoe de SaxenCoburgs en de Oranje-Nassau's geprobeerd hebben om de statuur van de Habsburgers te imiteren. Aan de manier waarop ik dit opschrijf, leest u vast al hoe goed ik dat gelukt vind. De ene stijlkamer na de andere , de ene nog beter gedecoreerd dan de andere. Fraai om te zien. Voor een keer.

Het Schönbrunn-complex is dermate groot , dat in de paleistuinen een complete dierentuin en een complete botanische tuin is versteckt. En dan nog is er voldoende ruimte over om luxueus in de parktuinen te wandelen (als het een keer niet zo koud is). 

Zondag was het tijd voor het schitterende Belvedere-museum: onwijs mooi gebouw met een minstens zo onwijs mooie collectie: iedereen wordt in de richting van Gustav Klimt's 'De Kus" geleid (en terecht ook, hoe prachtig is dat werk) , maar in de andere zalen was het ook smullen met Van Gogh, Manet, Vermeer maar vooral Kokoschka en - persoonlijk favoriet- Egon Schiele. 

Vooral die laatste smaakte naar meer. Na een tussenstop in het moderne-kunstmuseum MUMOK (veel grafisch werk, veel installaties) trokken we snel door naar het Leopold Museum, twee panden verderop. Daarin een heel fijne etage 20e eeuw-kunst en een zeer uitgebreide overzichtstentoonstelling van genoemde Egon Schiele: een gekwelde kunstenaar die op zeer jonge leeftijd overleed maar desondanks een enorm oeuvre achterliet. 

Op de laatste ochtend, een paar uur voor vertrek, bezochten we tenslotte nog het Hundertwasserhaus. Schitterend qua gebouw, prachtig qua denkwijze en instelling. Denk Gaudi, maar dan meer hippie. De man heeft een complete volkwijk beïnvloed, loop er eens doorheen.

U leest het: qua cultuur kun je je hart ophalen in Wenen en dat is precies het gevoel dat ik er aan heb overgehouden. Ik moet zeker nog een keer terug, onder zomerse sferen om ook een stukje van het Weense buitenleven mee te krijgen. 

Overigens: lokale specialiteiten als Sachertorte, Apfelstrudel en Oostenrijkse wijn zijn ook niet onopgemerkt aan ons voorbij gegaan. Ons kleine groepje (zes volwassenen en een baby) is niets, maar dan ook niets tekort gekomen in deze weelderige stad.