Last night a dj saved his life

Gisteren draaide ik misschien wel de beste dans-set uit mijn decennia-overbruggende plaatjesdraai"carrière". Twee laptops had ik mee maar wegens het ontbreken van internet kon ik alleen gebruik maken van een harde schijf vol met muziekhistorie. Dat bleek achteraf niets uit te maken, want ik kreeg het publiek uitzinnig. Een heerlijk gevoel nog altijd, als alles in je uitzicht in beweging is. 

Mijn vrouw en kinderen kennen me goed genoeg om te weten dat ik dat niet vanzelfsprekend vind. Nog altijd ben ik vooraf enigszins gespannen, wat stilletjes en vol twijfel of ik de aanwezige partijen wel tevreden kan stellen. Je probeert  "voor elk wat wils" maar je weet dat je uiteindelijk wat mensen moet teleurstellen. Zo heb ik gisteren tot twee keer toe de roep om Herman Brood genegeerd omdat het echt niet paste in de golvende flow die ik over de mensen had weten uit te rollen. Niets ten nadele van de rockliedjes, maar op een dansavond komt het niet altijd van pas. Variërend in leeftijdscategorie van 18 tot tegen de 60 kwam het publiek op van alles in beweging: disco, electro, ska, top 40 , wereld en dance. Het kwam allemaal voorbij. En het werkte. Binnen het uur valt er dan een last van me af en raak ik alleen maar enthousiaster. "Hier past déze!". En als ie aanslaat "dan moet deze er achteraan!". 

Vanmorgen bij het ontwaken bekroop mij een nostalgische glimlach. Uiteraard over hoe leuk ik het gisteren had gehad, maar ook hoe ik het pad heb afgelegd: vroeger, als tiener in de Loods in Wervershoof, nam ik al af en toe het plekje in van de dj als ie weg moest, ik draaide op feestjes en in kroegen achter de bar. Begonnen met singletjes, later onnoemelijk veel koffertjes met nog onnoemelijker hoevelheden cd's. Ik draaide met vele dj-maatjes op bruiloften en partijen, ik draaide op varende boten, op wijkfestivals. Ik draaide in wijkcentra, in garages en bedrijfsruimten en ik draaide op chique locaties. Bandjes begeleidde ik als muzikale omlijsting (van Wende tot the Troggs, van Claw Boys Claw tot the Posies), ik deed festivals en tributes (Joy Division, Smiths etc) en stond op de stadsfeesten. Resident dj geweest op terugkerende avonden als "The Reflex DDC" en "Fridays Fabulous", in divrerse zalen in de stad.

 Het laatste jaar ben ik begonnen met afbouwen: ik wil niet meer vier avonden in de maand met mijn muziek op pad, ik zeg steeds spaarzamer JA op aanvragen. Maar áls ik het dan doe, dan vind ik het leuk. En leer ik gaandeweg de avond te genieten. 

Met de zaaleigenaar van gisteren afgesproken dat ik gauw een keer terugkom, als het weer ernaar is voor de gasten om ook buiten te kunnen zitten. Volgende maand doe ik dan weer een keer een tribute en later in het jaar heb ik een bruiloft op de planning staan. Ik zal het voorlopig niet helemaal afleren, maar doseren is code nu. Last night a dj saved his life.