Rollenspel



Mijn rol verandert. Dat merk ik maar al te goed. Gaandeweg zie ik ook dat ik steeds beter in mijn rol pas.
Het afgelopen jaar heb ik veel stappen gezet in transities. Veel zaken uit het verleden op hun plekje in de kast van mijn geheugen gezet, andere dingen teruggeschroefd naar lagere frequentie en me verder gericht op de uitvoering van een bjigestelde levensvisie. Uiteraard ben ik niet van de ene op de andere dag een nieuw mens, maar met het toepassen van kleine stapjes kom je uiteindelijk ook verder op je pad.
Eerste verandering is dat ik niet meer op de barricades sta. Natuurlijk voel ik nog steeds een maatschappelijke betrokkenheid -heel sterk zelfs- maar ik weet dat ik niet meer degene ben die met luide stem om verandering moet roepen. Daarvoor kijk ik naar nieuwe generaties, daarvoor kijk ik ook naar oudere wijzen die een meer ingetogen bijdrage aan het maatschappelijk debat kunnen leveren. Natuurlijk ben ik zelf nog geen zwijger, geen toekijker, maar ik betrek mezelf niet meer in alle discussies. Ik ben niet meer " 100 % reactie" , heb veel beter geleerd om mijn woorden in te slikken en mijn mening voor me te houden. Er gebeurt veel om me heen (veel in Nederland en veel in de wereld) waar ik iets van vind maar ik ben niet meer degene die steeds wil overtuigen. Af en toe hap ik -het is niet zonder slag of stoot verdwenen- maar ik kan al veel beter lezen, grimlachen en laten passeren.
De andere transformatie die ik meemaak is dat ik voor sommigen een vraagbaak ben geworden. Blijkbaar sta ik te boek als externe harddisk, als opslagplaats van al dan niet nutteloze kennis. Als ik die kennis kan inzetten om mensen ergens mee op weg te helpen, als ik over informatie beschik die een ander bij de volgende stap in zijn leven kan gebruiken, als ik mensen kan helpen om ergens een deur te openen, dan graag. Dat doe ik met plezier en dat geeft mij een bescheiden gevoel van nuttigheid.
Tenslotte: het uitgaansleven. Ik kan het niet laten, nooitnimmernever zal ik een couchpotato worden. Maar ik heb er steeds meer vrede mee dat ik het feestje van gisteravond gemist heb. Soms omdat ik zelf een ander feestje had, soms omdat een avond met mezelf of met gezin de belangrijkste prio van dat moment is. Ik kan het, ik doe het. DJ-en gaf me een mooie tijd en veel fijne ontmoetingen, maar ik zet het nog maar spaarzaam in. Bandjes kijken blijft leuk, maar ik ga niet op zaterdagmorgen twee uur lang inloggen om een kaartje te bemachtigen. Wat komt, dat komt.

Vanmiddag ga ik weer lekker naar een lokaal festivalletje. Spaatje erbij, de biertjes blijven voorlopig in de schuur staan. Zonnetje op mijn bol en lekkere muziek: ik ga het goed hebben. Daar heb ik hard voor gewerkt, daar mag ik van genieten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

...Of het werd wel weer licht

Lekker Zaki - Groepsreis Jordanië april 2020

Mi lobi yu - Suriname reis 5 feb- 23 feb 2024