Shirt Story - aflevering 15 : Summer Breek 2017

T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die t-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag aflevering 15: Summer Breek 2017.

Het zit er weer op, 3 shirtjes alweer met de hand gewassen en ter droging opgehangen. 3 ja, want naast die van mij en die van mijn vrouw hadden we ook het shirt van onze beminnelijke vriendin Martine in de tas. Ze krijgt hem schoon en gevouwen terug. 

Het was weer een heerlijke editie van een ontzettend fijn zomers festival. Heel jammer dat er niet meer volk voor uitloopt, het programma en de sfeer verdienden meer bezoekers dan er nu over twee dagen dit prachtige stukje natuur binnenstapten. 

Aan de omgeving lag het niet, aan de programmering zeker niet. Aan de organisatie en aan de vrijwilligers ook niet. Want het was tiptop voor elkaar. 

Zij die er wel waren, zagen een keur aan indie-bandjes, theatermakers en beeldend kunstenaars voorbij komen. Persoonlijk genoot ik zeer van Elementary Pinguïns, Yorick van Norden en - tussen mijn vrijwilligerstaken door- van de ruigte van Afterpartees en Canshaker Pi. De laatste twee leidden op vrijdag resp. zaterdag iedereen uitbundig naar de afsluitende dj toe, de eerste twee zetten een fraaie set luistermuziek (echte liedjes!) in the open. Voor elk wat wils. 

Persoonlijk heb ik mijn draai uiteindelijk wel gevonden door beide avonden tapgast te spelen. Eerst op een kabbelend kalme plek, die ik al snel verruilde voor de hoofdbar, waar men mijn hulp tijdens hoofdact Hallo Venray uitstekend kon gebruiken, waarna ik alsnog afsloot op die kalme eerste plek.

De tweede avond was heftiger aanpoten: bij de slotacts de biertjes wegtappen betekende in dit geval dat iedereen zijn zakken leegde en alle nog beschikbare munten over ons barretje kieperde. Leukste anekdote?

Toen we net klaar waren en het glas gekeerd op de bierpomp stond, kwam er een forse gozer - fijn in de lorum - op me af, gewapend met een brede grijns. Ik voelde wat ie kwam doen: we moesten elkaar maar eens even een grote knuffel geven. Een halfuurtje daarvoor was zijn maat - zo mogelijk nog dronkener dan hij - bij mij drie biertjes komen halen , ondertussen lispelend: "ik heb geen munten meer, maar mijn vriend komt straks betalen." Ik gaf hem drie pils en zei hem dat ik mijn ogen op hem gericht zou houden. 10 minuten later kwam die vriend, gaf me een schoen als onderpand. Want ook hij had geen munten. Prima, hier die schoen, we rekenen straks af.  Ik had net "laatste ronde! Munten opmaken!" gebruld en daar stond ie weer. Hij vroeg 1 biertje. Ik keek hem aan met een blik dat ik dat niet kon maken. Grijnzend gaf ie me een tientje. "Volgens mij moet ik nog 3 biertjes van mijn maat betalen.". Hij kwam de boel even verrekenen. Toen de bar leegstroomde, gaf hij me een big manhug en zei: "je komt op festivals wel eens van die hele starre en strakke mensen tegen, daar kan niks. Jij, jij begrijpt het, jij voelt de sfeer aan!"
Blije klanten, daar doe je het dan toch maar voor.  Volgend jaar maar weer nieuwe vrienden maken.