Ten down, twenty up

Natuurlijk zijn er elk jaar wel discussies, fitties of strijdbaarheden, maar het bijna afgelopen jaar was toch veel meer een jaar van opwaartse beweging. Mooie dingen gedaan, gezorgd voor mooie vooruitzichten. En dat deden velen met mij.

Mijn dochters maken me een trotse man. Met zeer veel voldoening zie ik hoe ze hun pad op weg naar het grote volwassen leven afleggen. Ze werken, ze leren, ze hebben vrienden en ze zijn sociaal en maatschappelijk. Ze reizen en ze feesten, maar ze gaan ook de verantwoordelijkheden niet uit de weg. Nog slechts af en toe kan of mag ik een bijdrage leveren, verder doen ze alles hartstikke zelf. Pluim voor de meiden.

Mijn vrouw is (gelukkig) mijn vrouw. Ze deed afgelopen jaar een zoektocht binnen haar vakgebied , die haar veel helderheid verschafte over wat ze wél wil met haar ambities en wat niet. En die duidelijkheid , die gaat de maatschappij nog veel opleveren, haar sector in het bijzonder. Ik ken niemand die zo helder , hoopvol en toch kritisch blijft nadenken over wat ze elke dag doet. Ze is een icoon, ze is - zeg het maar gewoon- goed.

Ook samen hadden we de boel in constructie. Waar we de afgelopen jaren veel geld staken in reizen over de wereld, stopten we dit jaar al het vakantiegeld in het huis. Vloeren, wanden, trappen, de keuken, de slaapkamers. Overal werd geklust, gelakt , geschuurd en geschilderd en het resultaat is er naar. Ons besluit om de komende jaren op deze plek te blijven en van het "empty nest" een knus en leefbaar woonhuis te maken , pakt goed uit. Komend jaar gaan we ermee verder: dan is de buitenkant aan de beurt. Minder ingrijpend, want binnen is het warm, maar niet minder belangrijk.

Mijn werk kende dit jaar ook het een en ander aan veranderingen. Er is een duidelijke tendens merkbaar dat ik minder de productieve kant ga zijn en veel meer de analytische. Dat is leuk , dat is leerzaam en dankbaar. Moet er nog flink aan trekken, maar de vooruitzichten zijn mooi.
Ergens dit jaar vierde ik (intern) mijn 40-jarig arbeiderschap, ben alweer een tijdje onderweg naar de halve eeuw. Zolang ik fluit, zolang ik zing , zolang de trein mij naar de marketinghoofdstad brengt,  zolang kan ik het allemaal. Door!!

Cultureel valt mij de verschuiving van muziek naar film op. Bij mezelf dan , maar dat snapt u al. Natuurlijk draai, koop en bezoek ik nog muziek, natuurlijk dj ik nog regelmatig  maar een veel groter deel van mijn tijd ging zitten in het bezoeken van films, het schrijven daarover , het communiceren met andere filmfreaks en natuurlijk het in quizvorm gieten van deze addictie. Onze DialQ quiz blijft aanslaan , het zevende seizoen is op toer(en). Goede reacties, kritische reacties: allen helpen ze om onszelf te verbeteren.

Mijn politieke betrokkenheid nam nog verder af dit jaar, ik lees nog steeds veel en denk er vaak het mijne van. Veel minder dan vroeger echter meng ik me erin. Dat beschermt.
Duurzaamheid en milieu blijft voor mij het belangrijkste politieke item: op verschillende vlakken probeer ik daarin goed te doen. Wat uitstekend lukte was het consuminderen: geen enkel (!) kledingstuk gekocht dit jaar, ik heb gewoon van de aanwezige voorraden gebruik gemaakt. Dat ging uitstekend. Ook op andere vlakken besteed ik minder aan winkels, ontspullen is het streven. (nou ja, ik koop natuurlijk nog wél lp's).

Dwars door alle bovengenoemde hoofdstukken heen lopen de twee belangrijke lijnen van vrienden en familie. Wegens groot succes ga ik daar ook het komend jaar gewoon mee door.

2020-visie? ik ga proberen blij te blijven!