Shirt Story, afl. 49: Shadwick Wilde

 

T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik  draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 49: Shadwick Wilde

Muzikanten die het vermogen hebben om hun zwakten te tonen- om onder woorden te brengen dat ze lang niet altijd zo'n voorbeeldig persoon zijn- hebben bij mij een streepje voor. Gisteravond zag ik er weer één, iemand die bij mij hoog op het lijstje van favoriete muzikanten van dit tijdgewricht staan (een andere favoriet zie ik vanavond, trouwens). Iets minder dan 10 jaar geleden stuitte ik op een geweldige plaat, die ik direct grijs begon te draaien. Die plaat was van Quiet Hollers, een band uit Louisville, Kentucky. Geweldige songs, fenomenale teksten en een muziekstijl die tussen indie, rock, americana en country laveerde. Ik kreeg het aanbod om support-dj te zijn bij hun eerste optreden van de tour. Toen de programmeur besloot het optreden te verplaatsen van de zaal naar een nabijgelegen festival overwon ik mijn teleurstelling, ik zou ze immers toch gewoon live aanschouwen. De rest is geschiedenis. 
In diezelfde week zag ik ze nog twee keer (in het Patronaat en in hun toenmalige thuisbasis De Harmonie in Edam), we spraken elkaar een aantal malen die dagen. Shadwick bleek een innemende persoonlijkheid (in vele opzichten) met een grote gave om gevoelens onder woorden te brengen. Na dat album volgden er nog twee (ik zag ze bij evenvele tours ook weer meerdere keren), er volgde een solo-album wat binnenkort nog een jong broertje krijgt. Nu meneer Wilde weer door Nederland reist, moest ik natuurlijk de kans grijpen om hem weer te zien. 

Gisteravond, in zijn geliefde Drom-theater in Enkhuizen, genoot een klein publiek van een on-ge-loof-lijk intiem concert. Meneer babbelt, meneer zingt (met fenomenale stem), meneer entertaint en meneer oefent op zijn Nederlands. Ik ken weinig mensen die je zo makkelijk het gevoel geven naast je op de bank te zitten. Zeer onder de indruk weer, en vast niet voor de laatste keer.

Noot: ik deed gisteravond iets wat ik anders nooit doe. Ik griste de setlist van het podium, om deze avond nog even verder in mijn hart te verankeren. En omdat ik alle beschikbare vinylalbums al had, kocht ik bij de merchandise dit t-shirt. Daar heeft u dan weer baat bij, u dankt er dit verhaaltje aan.