Shirt Story - aflevering 23 : Het Café

 

T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag aflevering 23: Het Café.

Zojuist aan de deur bezorgd door ontwerper , dj, journalist en vooral café eigenaar Joost. Hij adverteerde er gisteren mee en aangezien er voor hem en zijn gezin weinig andere inkomstenbronnen zijn op dit moment hapte ik direct toe. Van steunen is nog nooit iemand slechter geworden toch? 

Joost en ik hebben iets. Iets gemeenschappelijks. We delen veel dezelfde interesses:  houden van open en creatieve communicatie, gék op muziek, liefhebber van speciaalbier, festival- en concertganger, liefde voor het uitgeverijvak en - laatst maar zeker niet minst- een ongelooflijke liefde voor het café. Joost publiceerde een tijdlang de website Westfrieslandrocks, waarvoor ik recensies schreef. Nu is hij uitgever van een magazine, waarvoor ik ook weer elk kwartaal een column lever. Want met dat schrijven ben ik een beetje deelgenoot van hun vele culturele activiteiten. Enige duiding nu: 

Sinds mijn tienertijd ben ik caféganger. Ondanks een periodieke verlaging van de frequentie her en der in de geschiedenis, ben ik er nooit echt mee gestopt. En verwacht ik het ook nooit te gaan doen. Ik heb er vele uren stukgesmeten, veel dranken genuttigd en een Bruto Nationaal Product aan uitgaven gedaan. En dan toch nul spijt he. Kroegloper, caféganger, barrel, stapper, kruktijger: geef het maar een naam. Nee beter: geef mij maar een naam.

Joost runt in mijn geboorteplaats Wervershoof sinds enkele jaren een goed lopend café waar voor mij ook al een waslijst aan historie ligt. Ver voordat het deze naam kreeg, heette de lokaliteit achtereenvolgens De Gelaarsde Kat (waar ik af en toe kwam), bar El Lobo (waar ik heeeeeeel veel en vaak kwam) en The Pub (waar ik soms nog kwam). Nadat eerst Joost zijn broer en vervolgens Joost zelf intraden, werd het Hét Café van Wervershoof. 

Ik kom er door de afstand veel te weinig, maar ik weet uit betrouwbare familiaire bron dat het er goed toeven is. Joost en Antoinette zijn uitermate actieve organisatoren: bandjes, veel bandjes, speciale muziekavonden , speciaalbier-avonden en spelletjesavonden. Daar tussendoor de bruiloften en jubilea, er is bijna geen reden te bedenken waarom de dorpelingen er niet jaarlijks een paar keer binnen zouden stappen. 

Daarom dit shirt. Omdat ik me door het dragen ervan deel voel uitmaken van de club die Het Café een warm hart toedraagt. Van de mensen 
NB: Joost had nog een cadeautje voor me in het pakket gedaan. Daarover later meer, in deze verhalenreeks.