Bijzetten!





De 24e officiële keer gisteren. Eerder al vulden we vele kerstvakantiedagen met spel ende vermaeck, maar sinds 1991 verbinden we er officieel een beker aan. De harde pik!

Onder die noemer vieren we met de mannelijke kant van het geslacht.....nee, dat moet ik anders zeggen: met de mannelijke familieleden van boven de 18 een sport- en spelletjesdag. Met des middags de biljartcompetitie - minstens 20 van de edities daarvan in de Andijker zaal Sarto- die gaat om de bokaal. Ikzelf, ik won hem nimmer. Wel altijd top-10, wel altijd een keer reuzendoder, maar nooit goed genoeg voor het podium. Want, zo zeiden wij thuis: goed kunnen biljarten is een teken van een verpeste jeugd.
Er is een officieel biljartreglement, waar onder andere een sideways-competitie om de Jos Verstappen-trofee toe behoort. Juist ja, u raadt het al...  Met veel vaart, maar ook veel lol spelen we allemaal een kwartiertje tegen elkaar, al ketsend en klossend. U kunt de clichés al invullen: "gang is alles", vereniging "de ivoren splinter" , "Ai , die stoot had meer obese -dan wel "meer Ethiopisch"- gemoeten", "Stille omgang, die liep pa vroeger ook al" en vooral veel "Zuks ken ik niet".  Biljarters zijn we geen van al, maar wel fanatiek genoeg om steeds je potje te willen winnen.
Aan de Harde Pik is dan altijd al een ochtend vol met kaartspellen vooraf gegaan: vanaf 09.00 uur 21'en, boerenpotten, bluffen en zwikken. Met als inzet de kleinere varianten van ons vaderlandse muntstelsel doen we aan "zetten voor die fout", "bijzetten", "Pas, ken m" en "Ergens nog splits of vuile was"?
Broodmaaltijd om de ochtend af te sluiten en de tocht naar Andijk te maken.

24e keer, zoals ik al zei. Ik was er niet elk jaar bij, moest vooral de laatste jaren vaak werken, maar nu de familie om die reden eenmalig naar de zondag was verhuisd schoof ik met veel plezier weer aan.
Ik heb me wederom vermaakt met een trits broers en neven, met woordspelingen en sterke verhalen, maar ook met bijpraatsessies met de leden die je te lang niet gezien hebt. En uiteraard hebben we het even over hem die node gemist wordt. Goed voor het gemoed. Dit soort dagen kunnen worden bijgezet in de galerij der grote dagen. 
Volgend jaar een echt jubileum. Kan nie wacht nie. Ech nie!

Reacties

  1. Gisteren ontbraken broer Frank, neef Martijn en aanhang Raymond en Bob. Men werd node gemist, maar we gingen dapper door.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

...Of het werd wel weer licht

Broeder de Hoeder

Mi lobi yu - Suriname reis 5 feb- 23 feb 2024