Begt en de Verbeelding

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 41:  System Exclusive Het liefst koop je bandshirts natuurlijk bij het optreden zelf. Dat gebeurde gisteravond dus met dit shirt. Anderhalve week geleden kreeg ik een appje van de dame die mijn oude stamcafé tegenwoordig (nou ja, inmiddels toch ook alweer een aantal jaren) runt. Of ik weer eens een dj-setje wilde verzorgen op mijn oude plek achterin, op het poppenpodium van café Swaf . Ze had een doorreis-bandje weten te boeken dat een dagje overhad en best wel een optreden op dat internationaal toch wel vermaarde podium wilde verzorgen. Kort en klaar; ik bouwde een playlist van electro, synthpunk en dansbare "na het optreden" dingen. Het werd leuk. Het aanwezige publiek was behoorlijk eensgezind: men had in tijden niet meer zo'n sterke band in Swaf gezien als dit System Exclusive .

  Een jaar of 15 geleden, ik zat in diverse commissies van Filmhuis Hoorn. Om met een goed plan richting gemeente komen voor de zo vurig gewenste uitbreiding maakten we een ronde langs diverse filmhuizen in ons land. We zagen dat die vooral konden renderen dankzij het beheren van een café waarin ze hun bezoekers konden bedienen (en binnen houden!). Eerst nog even over die uitbreiding: de uitdijende provinciestad Hoorn had op dat moment het schamele totaal van 5 8 filmzaal-stoelen ter beschikking. Er was nog geen multiplex en wij wilden méér film in de stad brengen. Die kwam er, het omgebouwde Oostereiland kreeg 3 zalen met in totaal 210 stoelen. Het is een feest, Hoorn werd een premièrestad. Het kort daarvoor opgezette festival "De Hoornse Filmdagen" kreeg een vaste locatie. Klinkt allemaal mooi, maar er bleek toch een weeffout gemaakt: Cinema Oostereiland kreeg géén eigen horeca. En juist dat - zo hadden we bij de andere filmhuizen gezien- maakt dat we nog net iets missen

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 40:  Excelsior Recordings Liefde voor muziek, het manifesteert zich op vele wijzen. Elke dag muziek als arbeidsvitaminen, met de nodige regelmaat een concertje, muziek voor op reis en muziek voor in de huiskamer. Sinds ik enige tijd geleden weer aan een platenverzameling begon te bouwen, zette ik mijn supporters-lidmaatschap bij Excelsior om. Ik verhoogde het bedrag en liet me maandelijks verrassen met de ontvangst van een van hun nieuwste vinyl - uitgaves. Dat is overigens niet altijd een succes: er zitten platen tussen waarvan je weet dat het bij eerste en enige keer draaien blijft, maar héél vaak zitten er ook mooie ontdekkingen tussen. Zo heb ik inmiddels twee LP's van Elephant en van Ploegendienst in de kast staan, maar ook de vurige wens van het ontvangen van de debuutplaat van Loupe k

We hadden ze alweer een tijdje niet gezien en app-verkeer volstond niet meer. Dus hup een afspraak gemaakt met onze fijne Amersfoortse vrienden om elkaar ergens in het midden van het land te ontmoeten. Reeds lang geleden afgesproken, onze vier agenda's schieten alle kanten op dus moesten we ver vooruit kijken. Gisteren was het zover. Wij naar Utrecht. Akkie had voor het middagprogramma een mooie wandeling gefikst die - steeds in de nabijheid van de Dom - langs diverse bijzondere kerkgebouwen en langs prachtige historische hofjes liep. De wandeling was oecumenisch van opzet: we liepen van katholieke kerk naar protestantse, remonstrantse via hervormde en ook joodse gebouwen. Mind you: niet dat een van ons dan ook een religieuze achtergrond had dat we dit deden hoor, integendeel zelfs. Zowel Anneke als Ruud vertelde dat hun ouders ze vermanend zouden toespreken als ze zich met religie gingen bezighouden (en ikzelf ben al te lang geen katholiek meer) maar toch: Dat was dan ook precies

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 39:  De Regenboog - Bas Kosters. Eenmalige uitzondering: ditmaal niet een shirt voor mezelf, maar eentje die ik aanschafte om cadeau te doen aan de vrouw met het grootste hart van de hele wereld. Mensen die mij kennen, weten wie ik daarmee bedoel.  Mijn vrouw heeft in haar leven met veel verschillende getroffen doelgroepen gewerkt, maar ze is onomwonden in haar bevestiging dat dak- en thuislozen haar favoriete doelgroep vormen. Bij verschillende instanties, op verschillende locaties en in verschillende steden werkte ze in dit vakgebied. En eerlijk is eerlijk: ze kán het! Ze heeft het vermogen om te achterhalen wat de mensen drijft, hoe ze (meestal onbedoeld, maar soms zelf gekozen) in deze situatie verzeild zijn geraakt. Ze weet steeds een lijntje te leggen, vindt niets raar of vreemd en probeert

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 38: dEUS - How to replace it Cadeautje van mijn vrouw gisteravond, dit shirt; ze zag me genieten van een uitmuntend optreden van de Belgische rockband dEUS . Een band die ik jarenlang in de verzameling heb, die menig dj-avondje of playlistje bij mij heeft helpen opleuken, maar die ik gek genoeg nog nooit live had aanschouwd. Tot gisteren dus, in het fijne Podium Victorie -zaaltje in Alkmaar. Half uurtje met de trein, rocken en slokken en dan weer half uurtje met de trein naar huis. Simple comme bonjours.  BOEM PAUKESLAG! Men begon al lekker ronkend met het titelnummer van de laatste plaat (die ik net twee weken geleden op vinyl aanschafte). Daarna volgde een mooie mix van werk van dat laatste album en een "best of" serie. Kenners van de band weten dat die Best Of werkelijk alle kanten op