Begt en de Verbeelding

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag aflevering 25: Rhino-Rino Een plaat heb ik er niet van, een cd ook niet. Wel een aantal mp3's. En een t-shirt!  Ik schrijf dit verhaaltje dan ook niet per se omdat ik het een band van wereldschokkend formaat vind, nee, ik schrijf het omdat ze voor een geweldige live-ervaring zorgen. Iedereen die ze een keer zag, zal dat beamen. Het is stuiterende stonerrock, gebracht met een woest enthousiasme en een aanstekelijke vrolijkheid.  Ik had ze in Hoorn al mogen aanschouwen (1 x op het heerlijke Vestivolt- festival, 1 x gewoon in de kroeg) maar afgelopen jaar - dat stille jaar, dat saaie jaar- kreeg ik zowaar ook een keer de kans. Ik was gevraagd om de pauzemuziekjes te draaien bij het Remind the Gap -festival. Op zich al een leuke bezigheid, vooral omdat je op een festivaldag altijd aan veel verschillende muzie

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag aflevering 24: Wervershoof . Ik ben er (deze week) al 42 jaar weg, maar toevallig gaat het - in diverse gesprekken die ik voer -de laatste tijd vrij vaak over mijn geboorteplek . Januari 1980 trok ik weg, Eerst kortstondig naar een studentenflat in Amstelveen, per 1 oktober van dat jaar huurde ik een kamertje op de Koepoortsweg in Hoorn.  Ik was krap 1 maand uit huis toen mijn vader overleed. Die had bijna heel zijn leven in dat kleine huisje aan de Dorpsstraat gewoond, alwaar hij een fors katholiek gezin liet groeien en bloeien. Toen hij wegviel, waren op twee na alle broers en zussen al uitgevlogen, maar allemaal bleven we met regelmaat terugkeren naar dat warme plekje , waar onze moeder ons met voorwaarden ontving voor koffie en/of een slaapplek. Die voorwaarde was dat er wel gekaart moest worden: de woord