Begt en de Verbeelding

Zelden waren we zo aan vakantie toe als deze keer. Nagenoeg een jaar achter elkaar doorgebuffeld, een grote verbouwing achter de rug thuis en twee op spanning staande agenda's. Dit was welkom. Het verklaart wellicht ons gevoel van "de boel de boel laten" en even ferm de deur achter ons dicht trekken. Natuurlijk hebben we wel énige inspanning gedaan aldaar, maar het leeuwendeel lieten we lekker over ons heen komen. We kozen voor een plek met een weldadige natuur, omdat dat een van de beste rustbrengers is die een mens kan wensen. Zelf word ik altijd erg blij van bergen en van water: uren kan ik er in en óp doorbrengen, verveelt nooit. Daarnaast gaan reisjes als deze altijd om de ontmoetingen: de onwaarschijnlijk vriendelijke bevolking die elke keer weer blij bleek ons terug te zien. De prettig gekke Britten , met wie het aan ontbijttafels en op boottochtjes altijd enorm fijn praten is. De gelijkgestemde Nederlanders die ons overtroeven in kennis van de omgeving, omdat