Begt en de Verbeelding

 Film en muziek. Het zullen je hobby's maar zijn. Al mijn hele leven loop ik achter beide fenomenen aan, het heeft me veel gebracht. Uitermate jammer dat ik het nu niet meer buiten de deur kan beleven, maar thuis valt er ook veel te genieten.  Ik ben aan een "second life of vinyl" begonnen. Enkele jaren geleden de eerste vinylplakken weer aangeschaft, inmiddels staat er al weer een aardig rijtje hier in de kast. Daarnaast heb ik ook nog eens al mijn cd's gedigitaliseerd, hetgeen - aangevuld met wat downloads en digi-aankopen- leidde tot een zeer uitgebreide Itunes-MP3 verzameling. Die gaat voorlopig ook niet weg omdat er zoveel dingen in staan die niet op Spotify te vinden zijn en daar waarschijnlijk ook nooit zullen komen. Ik moet er niet aan denken om nooit meer De Div te kunnen luisteren, bijvoorbeeld.  Spotify, ik noemde het al. Het is hypermakkelijk, we hebben een family-abonnement hetgeen ongebreideld gebruik mogelijk maakt. Ik maak playlists als een bezetene :

 Het komt hard aan  Hoe zeer een bericht als dit zich ook had aangekondigd, ik had het niet in deze fase verwacht. Net een beetje aan de beterende en wijzere kant en dan toch is het opeens over.  We gingen lang terug, bijna 40 jaar. Elkaar ontmoet op een terrasje tijdens de kermis en al snel ontstond er een jarenlang makkerschap. Van die vroege middagen dat hij alvast de kroeg opengooide en ik met hem meeging om lekkere muziek door een lege kroeg te laten schallen. Van nachtelijke borrels in de Grote Waal en van toertjes in dat rare Daffie van hem. Van het schaken van vele vrouwen, van het elkaar ritueel toezingen van het liedje " My Perfect Cousin " van the Undertones. Van onze gedeelde liefde voor Britse popliedjes van Kinks tot Jam, van XTC en Blur tot Pulp. Van reisjes naar Terschellig en naar België, van midden in de nacht besluiten om de volgende dag vrij te nemen en naar de Elfstedentocht te reizen.  Maar ook van de rust die er later neerdaalde, van stappen terug doen.