Begt en de Verbeelding

Ongeregeld, dat waren we. Ontregeld, dat ook.  Het weekend was zwaar geweest. Met een grote groep een paar dagen pimpelen, nachtbraken en bandjes kijken. In ons jargon: met de bus naar Torhout. Vanuit de kroeg regelden we dat: tickets, plek in de bus, consumpties verstrekt door de kroegeigenaar, André en ik zetten een cryptogram in elkaar voor de heenreis. Degene die deze het eerste ingevuld inleverde, kreeg het cassettebandje dat ik gefabriceerd had met muziek van de acts van dat jaar. Zo deden we dat al jaren. Ook dit jaar -ik ben kwijt welke precies maar het moet tussen 1991 en 1993 liggen- deden we het zo. Onze vaste chauffeur Henk had ons weer fris naast de camping afgeleverd en haalde ons, allemaal iets minder fris, daar ook weer op. En toen gebeurde het. We reden nog in België , toen de bus het begaf. Langs de snelweg hebben we zo'n drie uur doorgebracht, wachtend op redding. Elke auto werd aangehouden. Op hun vraag of ze konden helpen, kregen ze de wedervraag: &

De schrik slaat sommigen om het hart. Direct vragen over de liefde, nee sterker nog, over je liefde. Hoe daarmee om te gaan? Doe je het speels of doe je het onomwonden?  Gisteren omringden wij ons met liefde. Dat doen we vaker: met vrienden aan een restauranttafel "de leven" bespreken. Lachen, klinken, intense gesprekken, fijn eten. Het kan nooit op.  De datum van gisteren nodigde uit. 14 februari is een vol liefdesuitingen geplaveide weg en ook wij bewandelden die gister. Bij binnenkomst kregen we elk een formulier uitgereikt dat we naar eer en geweten moesten invullen. De kleur ogen van je liefdespartner invullen, dat lukt de meesten nog wel. Lievelingseten ook, maar dan: waar kun je haar/hem voor wakker maken? Hoe vult zij/hij een ideale avond met jou in? Hoever gaat zij/hij om met jou de romantiek te delen? Hoe reageer jij op flirterige aandacht voor haar/hem als die aandacht niet van jou komt?  We kregen deze gewetensvragen over ons heen, gesteld door the

Ik heb nooit helemaal op één lijn gezeten met de heersende mening. Altijd heb ik gewantrouwd, altijd ben ik een klein beetje afgeweken. Nooit uitgaan van de haakse hoek, er is altijd een helling.  Menigmaal is geprobeerd me van die helling af te duwen, menigmaal is ook geprobeerd me omhoog te trekken naar de veilige kant. Maar steeds zak ik terug. Bewust of onbewust. Omdat het prettiger is niet met zijn allen aan de ene kant van het dek te staan. Omdat het vele malen interessanter is te verkeren tussen mensen die óók afwijken. Omdat vele curieuze gedachten samen ook weer een indicatie vormen.  Of het nu gaat om Griekenland en de economie, of het nu gaat om westers versus MiddenOosters, of het nu gaat om strikte regelgeving versus gedooggedrag, of het nu gaat om punk versus mainstream:. als een magneet word ik steeds afgestoten van het gemiddelde. Dwars. Eigengereid. Tegendraads.Blind. Maar ook: Gedurfd. Bereid. Gemotiveerd. Zelfstandig. Of ik meehelp de maatschappij ten go