Kantelen

Ik heb nooit helemaal op één lijn gezeten met de heersende mening. Altijd heb ik gewantrouwd, altijd ben ik een klein beetje afgeweken. Nooit uitgaan van de haakse hoek, er is altijd een helling. 

Menigmaal is geprobeerd me van die helling af te duwen, menigmaal is ook geprobeerd me omhoog te trekken naar de veilige kant. Maar steeds zak ik terug. Bewust of onbewust.

Omdat het prettiger is niet met zijn allen aan de ene kant van het dek te staan. Omdat het vele malen interessanter is te verkeren tussen mensen die óók afwijken. Omdat vele curieuze gedachten samen ook weer een indicatie vormen. 

Of het nu gaat om Griekenland en de economie, of het nu gaat om westers versus MiddenOosters, of het nu gaat om strikte regelgeving versus gedooggedrag, of het nu gaat om punk versus mainstream:. als een magneet word ik steeds afgestoten van het gemiddelde.
Dwars. Eigengereid. Tegendraads.Blind. Maar ook: Gedurfd. Bereid. Gemotiveerd. Zelfstandig.

Of ik meehelp de maatschappij ten goede te kantelen, dat weet ik niet. Maar het helpt in ieder geval sommigen. Door ze te tonen dat ze niet alleen staan.