Begt en de Verbeelding

Alweer een stevige set werkdagen achter de rug, ik zou bijna vergeten hoe heerlijk de vakantie is geweest. Wij doen eigenlijk altijd een combinatie van inspanning en ontspanning: vroeg het hotel uit, de pas erin. Op Madeira is dat uitstekend te doen: het is vergeven van de wandelroutes. Bergen en ravijnen, water en lucht, groen en blauw: het is er allemaal. Als je deze kiest, kies je voor een natuurvakantie. Degenen die minder mobiel zijn, laten zich het eiland rondrijden. De hypersportievelingen doen alles wandelend (en ik heb zelfs fietsers gezien in de bergen). Wij deden - gewone, normale Nederlander als wij zijn - een combinatie van beiden. Zowel excursies als wandelingen, zowel varen als kuieren. Het eerste dagje was een inregeldagje: in het holst van de morgen van Schiphol vertrokken, mooi op tijd in de ochtend op de plaats van bestemming. Na inchecken het busje naar de stad Funchal genomen om daar weer eens opnieuw mee kennis te maken. Direct boekten we een vaartochtje

Een levada is een irrigatie-kanaal. De letterlijke vertaling is "transport" : ze zorgen ervoor dat het water vanuit de bergen wordt doorgesluisd naar drogere en lager gelegen gebieden. Het is voor ons Nederlanders moeilijk voor te stellen, maar veel landen kennen een omgekeerd waterprobleem. Zij moeten dus intelligent omgaan met hun voorraden.  Op Madeira zijn er zo'n 250 levada's , veelal uitgegraven met mensenhanden die zo'n 200 jaar geleden met pikhouwelen de bergwanden af bikten om het water vrije doorgang te geven naar hun akkers. Zoals wij dijkgraven hebben, heeft Madeira levada-managers, die rechten verkopen op het aftappen van water en die in de gaten houden of de levada niet verstopt, niet lekt en dergelijke.  Het toerisme heeft er baat bij want de bezoekers van het eiland kunnen kiezen uit vele wandelingen langs deze prachtige stukken. U zult wellicht zeggen: wat is daar nou aan, een stukkie lopen langs zo'n kanaaltje? Welnu, ik kan