Begt en de Verbeelding

T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 36- Quiet Hollers. Van de week zag ik ze weer eens live, de vijfde keer alweer. Sinds de eerste keer dat ik hun debuutalbum draaide, ergens begin 2016, ben ik fan/liefhebber/aanhanger/adept/ambassadeur. The Quiet Hollers maken prachtige ingetogen indieliedjes, in een continu meanderende mengvorm van indie, folk, rock en americana.  Hun debuutplaat is nog steeds de sterkste, levert nog immer de steunpilaren van hun live-concerten op, al was het swampende "Medicine" van de laatste bandplaat "Forever chemicals" de eigenlijke kneiter van de avond. Kort optreden werd het in Podium Victorie , ze waren nog maar 3 uur daarvoor uit het vliegtuig gerold en "that shows". Voor degenen die ze wilde leren kennen was dat wel jammer, maar zij die er al iets meer in zaten, deelden met ...

  T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 35- Banksy "Love is in the air" In meerdere gedaanten is deze afbeelding al bij mij in huis aanwezig (geweest). Briefkaarten, zelfs een poster in een lijst, maar nu dan alsnog ook in t-shirt vorm. Afgelopen maandag aangeschaft in het Moco -museum: eigenlijk gingen we voor de Robbie Williams -tentoonstelling maar we kregen er nog enkele mooie zalen met contemporaine kunst bij cadeau. Hirst, Basquiat, Warhol, Haring onder andere , maar dus ook meerdere werken van Banksy.  Banksy is een fenomeen. Ontregelend, ontwapenend en ontmaskerend: hij/zij zaagt continue aan de stoelpoten van de macht door op vele plekken op de wereld op te duiken (tot in de brandhaarden aan toe) en daar veelzeggende werken achter te laten. Veelzeggend omdat de kijker er van alles in kan zien, maar in ieder geval...

 De krant gaat na - al dan niet gedeeltelijke- lezing naar de overburen. Sinds enige tijd knip ik daar eerst nog iets uit voordat ik de weg oversteek. Ik heb niet altijd direct tijd om voor het cryptogram te gaan zitten, maar wil er wel altijd even tijd voor maken. Zij krijgen de krant dus minus het kleine flapje waarvan u hier op tafel een kleine verzameling ziet. Altijd in ieder geval de laatste, maar soms moet ik ook even op de oplossingen wachten om een crypto van twee edities ervoor te kunnen afronden: niet elke week heb ik m direct vol, terwijl de puzzeltocht in mijn hoofd wel de hele week doorgaat. "wat kan dat nou zijn?".  Nu ik deze verknipte puzzelstukken zo zie, dwalen mijn gedachten af naar vroeger, naar Huize Laan aan de Dorpsstraat. Als jong klantje scrabblede ik me suf, meestal met mijn moeder trouwens. Mijn vader had zijn eigen doorloper -boekje, die vond de kruiswoordpuzzels te min. Dat kwam mooi uit, ik leerde steeds meer taal en was dus ook steeds nieuwsg...

    T-shirts heb ik zat. Een paar planken vol, ik draag er toch al gauw een stuk of zes per week. Sommige van die T-shirts draag ik niet zomaar, daar heb ik een verhaal bij. Vandaag  aflevering 34- JOHAN Nieuwste lichting, ik heb al twee andere shirts van mijn favoriete Nederlandse band. Deze werd mij gisteren bij het vallen van de reep cadeau gedaan door mijn vrouw, ze vond dat mijn collectie uitbreiding behoefde. Ik ben daar blij mee, dat snapt u. Meer muziekliefhebbers hebben wat ik heb: ze veren op als er nieuw werk verschijnt van deze indierockband. Doorgaans zitten er l ange tussenpozen tussen het opeenvolgende werk, 5 jaar wachten is geen uitzondering. Maar elke keer heeft het hetzelfde effect: je luistert en luistert en laat de muziek op je ingroeien. En op een gegeven moment valt dan steeds het kwartje: dit is gewoon weer een verzameling sterke songs met opnieuw een paar uitschieters die je jarenlang bij gelegenheid kunt draaien.  Sinds de toetreding van gi...