Rood, geel en blauwe angst






Dit schilderij is héél oud. De maker vroeg zich af wie er bang was voor rood, geel of blauw.

Rood was toen nog vrij groot. Maar blauw begon al de linkerkant weg te vagen. En ik ben bang dat zulks nog wel even doorgaat. Het gele gevaar is niet zo groot gebleken, in ieder geval in onze westerse maatschappij. Maar dat blauw, dat is er met een joekel van een verfroller overheen gegaan en heeft alles wat nog een zweem van rood had weggewalst.

Ik ben bang.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Broeder de Hoeder

Afbeelding
"Waarom moet ik eigenlijk nu al voor mijn pensioen betalen? Ik ga dat toch niet halen, daar leef ik veel te wild voor. Kunnen we niet wat regelen, kan dit niet anders?" Deze vraag kreeg Theo- onze aimabele personeelsmanager- te horen van mijn op dat moment 27-jarige broer Ger. Ger had op jonge leeftijd al een dynamische tijd achter de rug en zou dat nog wel een tijdje volhouden, vermoedde hij. Om die reden had ie helemaal geen zin om vooruit te kijken: het vooruitzicht om bijna 40 jaar geld opzij te leggen om er dan pas van te gaan genieten, het stond hem tegen. We waren nog maar net onze ouders verloren, die beiden niet (moe) of nauwelijks (pa) van hun pensioen hadden kunnen genieten. Ger dacht dat allemaal voor te zijn: hij zou opbranden voordat de pensioenfondsen zijn kaarsjes zouden doven. Welnu, diezelfde Ger is vandaag toch 70 jaar oud geworden.  Ger en ik hebben een bondje, wat mij betreft een eeuwig bondje. Toen ik al op jeugdige leeftijd al mijn toekomstkansen vergoo...
Meer lezen

Mi lobi yu - Suriname reis 5 feb- 23 feb 2024

Afbeelding
Voor mij zegt deze foto eigenlijk alles over onze reis naar Suriname: weelderige natuur waar wij middenin mochten zitten, lopen, varen, zwemmen, fietsen, hiken en rijden. Aan de gelukzalige blik van mijn vrouw valt alles af te lezen: het was prachtig, het was royaal genieten. Suriname heeft ons hart gestolen, wat een fabuleus mooi land, boordevol mooie mensen en dito plekken. Het dichtst beboste land ter wereld, waarin ook nog eens een complete tropische dierentuin rondloopt, -zwemt en vliegt. We hebben simpelweg teveel moois gezien om het allemaal te benoemen, bovendien heb ik nog lang niet alle foto's gezien die we beiden gemaakt hebben. Daarom ga ik me hier beperken tot een aantal highlights.  Vooraf: voor het eerst hield ik tijdens de reis een online-dagboek bij. Abonnees op Polarsteps kunnen daar mijn dag-tot-dag-verslag lezen:  Bert Laan - Suriname Reis februari Algemeen Ik vermeldde reeds dat ik verliefd ben geworden op het land. Maar dat komt niet alléén maar door die...
Meer lezen

Annus Horribilis - 2024 door het afvoerputje

Afbeelding
 Het was niet best. Ik ben al niet altijd een vrolijke Frans, maar het jaar 2024 heeft mij wel echt tot het uiterste getest om nog enigszins een glimlach op mijn gezicht te kunnen fabriceren. Dat kán wel, er is voldoende om naar uit te kijken in 2025. Maar eerst maar eventjes opbergen wat er dan allemaal in dit jaar der verschrikkingen gebeurde. Richting schone lei. **SCHATERZUS** Als eerste: mijn oudste zus overleed. Het kondigde zich in het voorafgaande jaar al aan, maar op 1 februari stopte haar lichaam er dan uiteindelijk echt mee. Ze had er naar uitgekeken, haar laatste levensjaren waren niet haar beste. Daarvoor was ze goedlachs, ondernemend en vooral uitermate vriendelijk. Steeds meer hield ze mensen op afstand, verloor ze haar reis- en eetlust en bereidde ze zich voor op afscheid nemen van iedereen. Dat deed ze voorbeeldig, ze bleef volharden in een stukje liefde voor iedereen om haar heen. In onze gedachten blijft ze die schaterende zus, die vele uithoeken van de wereld be...
Meer lezen