Taboe-geroep

We smijten er te pas en te onpas mee, met "vrijheid van meningsuiting". Vele bruggen zijn geslecht, maar ik merk regelmatig dat er nog een aantal paden zijn die niet betreden mogen worden.
Natuurlijk, ik ben een van de vele roeptoeters maar ik doe dat vooral om te chargeren. Omdat ik zo graag wil dat de mindset van sommige mensen iets minder onwrikbaar is dan ze tot dan toe uiten.

Ik heb het hierbij niet over racisme en discriminatie, niet over PVV en Pegida. Dat zijn platgetreden paden, waar al veel over gezegd is. Deskundig maar ook volledig blind en bot.

In mijn leven als reaguurder merk ik dat er twee onderwerpen zijn waarmee ik vaak de hele discussie omgedraaid krijg. Waarbij dan plots de pijlen zich op mij richten.

De eerste is "nationalisme". Als je meldt dat je dat niet bezit, dat je niets herkent van die "trots op ons landje' of "trots op mijn stadje". Als je daarbij uitlegt dat het hartstikke toevallig is dat je ergens geboren bent waar het wellicht beter voor elkaar is dan ergens anders. Of als je het waagt om volksaard te relativeren. Als je zegt dat je landgenoten helemaal niet zo tolerant en ruimdenkend zijn, als je zegt dat we hier helemaal niet zo goed voor elkaar zorgen als gezegd wordt. Als je dat zegt, dan richt ineens iedereen zich op jou.

De tweede variabele is "ondernemers". Waar in dit land alles gezegd mag worden over ambtenaren, over (jeugd)zorgverleners, over kunstenaars en sociaal-cultureel werkers, over kantoorpikken, over politici, over politie-agenten en over financiële mensen, daar wordt kritiek op ondernemers niet gepikt. Zonder uitzondering zijn dat blijkbaar altijd "hardwerkende mensen" die "het hartstikke moeilijk hebben" , die alleen door hun enorme inzet overeind blijven en die dus een veel belangrijker oorzaak zijn van een geslaagde maatschappij dan welke hierboven genoemde mensensoort ook. Arbeiders en ambtenaren: ze moeten er natuurlijk zijn. Maar he, die moeten natuurlijk allemaal wel ten dienste staan van "de ondernemer". Want dat is wel de man die het voor Nederland allemaal verdient.

Maak er één enkele opmerking over en je krijgt (generaliserende) opmerkingen over je heen dat je generaliseert. En dat er toch echt wel goeden zijn. Vast wel, ik beweer niet anders. Maar ik hoop wel dat we ooit weer een iets gelijkwaardiger maatschappij krijgen. Want een ondernemer is niks zonder een werknemer of zonder consument. Een natie is niets zonder een variatie aan inwoners. Ik zal het blijven proberen: verscheidenheid is de sleutel.