Alberta
In het gezin van de Beld draaide het om religie: vervulling van de kinderwens bleef lang uit, waarna zij in een ernstig gebed haar Heer het volgende verzocht: "Heer, schenk mij kinderen en ik schenk ze vervolgens allemaal aan u". Haar gebed werd verhoord: maar liefst vijf kinderen kreeg ze. Daarmee zette ze de roomse productie als volgt uiteen: twee zoons werden priester, de oudste dochter werd non, de jongste dochter was 'arm van geest' en daarmee sowieso een kind van god. En in het midden, daar zat mijn moeder. Om gehoor te geven aan de belofte van haar moeder ging ze aan het werk bij diverse pastores in net zo diverse oostelijke parochies.

Op de voorgrond: Theodorus vd Beld sr (mijn opa), in het midden pastor Theodorus vd Beld jr (mijn heeroom), Alberta vd Beld-Oortwijn.
Toen uiteindelijk ook aan mijn moeder de kinderwens begon te knagen (dat zal niet lang na bovenstaande reis geweest zijn) ging ze op zoek naar een man. Die ze uiteindelijk vond in het noordwesten van het land: ze ontmoette en huwde de Westfriese weduwnaar Gert Laan. De rest is - ook mijn- geschiedenis.
Deze foto zit verwerkt in een kistje. Gemaakt door mijn grootvader, als examenwerkstuk van zijn houtbewerkersopleiding. Op het deksel staat in sierletter "Alberta", aan de binnenkant rechts een foto van opa vd Beld en links deze schitterende oma-foto. Het kistje is in mijn bezit gekomen na het overlijden van mijn tante, die als Zr. Alberta haar kloosterleven leidde. Na deze Alberta was ik dus eigenlijk de derde op rij.Tenslotte:
Waarom dan vandaag eigenlijk deze post? Welnu, het is 5 december en dat was bij ons weliswaar reden tot pakjesavond en flauwe gedichten, maar het was éérst de verjaardag van oma (Al)Berta. De dame waarnaar ik ben vernoemd, zou dus vandaag jarig zijn. 145 zou ze worden. Zeg daar maar eens wat van.
Alberta en Albertus, op het voortuin-bankje in Wervershoof 1962, is mijn schatting.


Weer een mooi familieverhaal Bert
BeantwoordenVerwijderen