Wat een feest

Gisteren was het - zo bleek - Black Friday. Mijn mailbox stroomde vol met berichten dat ik toch echt mijn kansen moest pakken. Te gekke aanbiedingen, waanzinnige kortingen. Maar nee.
Ik had er geen zin in. Ik heb er geen zin in.
Overal is men druk bezig om nieuwe feesten te verzinnen. We moeten in Nederland al aan de Halloween, er worden oproepen gedaan voor het branden van Allerzielen- kaarsjes, Valentijnsdag is serious business. En zo voorts. Over Sinterklaas en kerst durf ik al niet eens meer te beginnen.

Toen ik jong ventje was en mijn leven opstartte in een groot katholiek gezin in Wervershoof, toen hadden we eigenlijk alleen de religieuze feesten. Die lang niet altijd een feest bleken. Althans, voor mijn moeder. Die werd geacht om met Kerst een wat uitgebreidere gezinsmaaltijd op tafel te zetten of rond 5 december een grote gevulde cadeaumand te vullen. Terwijl daar eigenlijk nooit geld voor was.
Omdat ik zo´n taal- en spelletjesgek was, knipte ze voor mij drie maanden lang de puzzel uit de krant, bond dat in en deed er op 4 december een feestelijk papiertje omheen. Klaar. Ik dolblij, ik had weer urenlang puzzelplezier.
Zo inventief moest ze tewerk gaan, ik ben ik er immers maar 1 van 10. We kenden onze status en waren dolblij met wat er kwam. Spellen werden gedeeld, elkaars cadeautjes werden bewonderd (en vooruit, af en toe best eens met jaloezie bekeken).
Rond kerst klommen we op de vier windstreken (zo noemden wij de bergruimtes op de zolders) om de doos met kerstspullen voor het zoveelste jaar te hergebruiken. Een stokoud kerststalletje kwam eruit, maar het was een eer en een strijd om je moeder te mogen helpen met de inrichting van de stal.
Tegenwoordig ontbreekt het de kinderen aan niets. Elk huishouden heeft al playstations en wii´s, heeft al laptops en consoles. Ik stel me zo voor dat ouders echt hun best moeten doen om te bedenken wat nou nog een leuk en verrassend cadeautje voor hun kinderen kan zijn. Blij dat ik daar niet meer aan mee hoef te doen. Ik doe al jaren niet meer aan Sinterklaas, kerstversiering heb ik ook allang afgeschaft. Halloween en Valentijn vind ik onzin, Black Friday al helemaal. Wie het proberen wil, die mag. 
Ik ben geen rijk man, maar ken al jaren niet meer de strijd tegen de armoede. Mijn kinderen heb ik alles kunnen geven en als ik zelf iets groots nodig heb, dan spaar ik er voor. Heb m´n volgende `cadeautje´ al op het oog, maar deze maand blijft het nog buiten bereik. Sorry, middenstand, maar Black Friday komt gewoon effe niet uit.

Foto: voor zover ik weet uit 1980 of 1981, Sinterklaasviering met de klanten van café El Lobo. Broers vermomd als Sint respectievelijk Piet en uiteraard moest ik het als feesteling ontgelden met mijn cadeautje.