Tijd voor transitie (2016 in overdenking)

Dat stijgende consumentenvertrouwen in Nederland, het kan bijna niet anders dat dat voor een deel bij ons vandaan komt. Nog niet eerder waren we zo consumptief, mijn vrouw en ik. Er komt iets meer financiële ruimte vrij en dat hebben we benut afgelopen jaar. De grootste uitgave was de opknapbeurt van de woonkamer, enig achterstallig onderhoud was noodzakelijk. Er staat nog veel meer op stapel voor de komende jaren, maar de frisse wind die door ons jaren 30-huisje heen waaide, oogst alom waardering. We zitten er weer lekker bij.
Daarnaast ging er geld naar vakanties. Die keuze hebben we jaren geleden gemaakt, we zijn niet heel erg van luxe-artikelen, maar reizen geeft je een weelderig gevoel. Maar liefst 3 keer gingen we: de jaarlijkse stedentrip in februari bracht ons naar het prachtige Rome, een vroeg zomerweekje plaatste ons op de prachtige Azoren-eilanden Pico en Faial (waar we door weersomstandigheden nog twee dagen vast kwamen te zitten) en eind juli maakten we met een waarlijk goeie groep een heerlijke trip naar een vakantievilla in Toscane. Het kon niet op, we genieten nog na.

Niet alles was feest dit jaar, het was een jaar van transitie. Qua werk had ik het ronduit lastig, ik kwam in de knel maar wist me op te richten. Dat kostte kracht, het kostte nachtrust en veel gesprekken maar ik kwam ergens. Hopelijk ben ik de heuvel over en kan ik volgend jaar makkelijker mijn passen zetten. We leven nog, als je het kort wilt schetsen.
Ook maatschappelijk veranderde ik. Nog steeds sta ik middenin de samenleving, maar er zijn delen waaruit ik me terugtrok. Nog niet voor 100 procent geslaagd, maar working on that. Geen politieke bemoeienissen meer. Afstand nemen van de naargeestige sfeer die over stad en land hangt, ruimte zoeken in leuke dingen. Dat is beter voor mijn geest, het beteugelt boosheid en dat is nodig.

De beste manier waarop ik dat kon doen, was me richten op de maatschappelijke dingen waar ik vreugde uit haal. Muziek, as ever mijn vriend, was er weer volop. DJ'en heb ik zo goed als aan de wilgen gehangen, maar bandjes kijken blijft. Kevn Kinney omschreef het bij een concert in oktober als opdracht: "Keep live music alive", en dat ben ik vast van plan. Summer Breek en Vestivolt waren festivalpareltjes, daarnaast reisde ik nog twee keer achter dé revelatie van 2016 aan. Ik kwam niks tekort.
Nog meer dan muziek was film dit jaar mijn vriend. Vele vele films zag ik, de een nog mooier dan de andere. Mijn blog wordt gelezen, ik word er op aangesproken en ik verdiende er zelfs een vaste column mee. Dat ga ik uitbouwen, daar ga ik meer mee doen. Want het verrijkt, het zendt me op reis en dat is vaak een eerste stap van transitie.

Vrouw en kinderen vormen mijn trots. Ze doen het - elk met eigen ups and downs - stuk voor stuk goed, ik geniet van ze. Ik geniet van vrienden, ik geniet van familie, ik geniet van toevallige feestjes. Daar ga ik komend jaar nog meer mee doen. De verbouwing is nog niet klaar.

Ik wens iedereen een heerlijk jaar. Maak 2017 mooi!