Tuinhuis Tales



 Het was een beetje een rommeltje geworden, daar achterin de tuin. Niet gek natuurlijk als je er al 25 jaar woont. Dan ga je dingen opslaan op plekken waar je vervolgens bijna niet meer komt. Dan ontstaat er een composthoop naast je gammele zelfgebouwde schuurtje, dan gooi je restanten bouwmaterialen achter dat schuurtje waar je uiteindelijk toch nooit meer iets mee doet.
Er waren uiteindelijk diverse aanleidingen om er iets aan te gaan doen: een jaar lang thuiswerken en niet op vakantie kunnen maken dat je veel meer tijd in en om je eigen huis doorbrengt. Dat vraagt om efficiënter gebruik van je ruimte. Daarnaast zorgt de nieuwe baan van mijn vrouw ervoor dat ze een e-bike heeft aangeschaft om van de ene stadswijk naar de andere stadswijk te kunnen snellen. Zo'n fiets kan niet voor het huis staan, zo'n fiets kan niet in huis staan. Dus moest er ruimte gecreëerd worden waar zo'n ding achter slot en grendel kan.
 

We gingen in overleg met die heerlijke meneer van klusbedrijf Marcel. Twee jaar geleden verbouwde hij al onze middenetage, afgelopen jaar verving hij houtrotjes aan de erker en de luifel en nu, nu gingen we voor zijn specialisme: een tuinhuis. Een avondje aan tafel om door te spreken wat onze wensen waren, nauwlettend geluisterd naar zijn tips & tricks en jawel hoor: we werden opgenomen in zijn drukke planning. 


Douglas-hout ging het worden. Reteduur op dit moment maar wat ziet het er fantastisch uit. Hardhouten palen gingen de grond in, worteldoek erop en Marcel kon met zijn vrolijke assistent aan de slag. Pas bij het leggen van de vlonder kregen we inzichtelijk wat die afgesproken formaten nu eigenlijk inhielden. Daarna : de lucht in. Afmeting en locatie van het ingebouwde schuurtje werden ter plekke overlegd en aangepast. Dolblij mee nu, want daardoor bleef er precies een mooi hoekje over voor de loungeset die u op de onderste foto ziet. Marcel is een vakman, niet alleen door wat ie maakt maar ook doordat hij heel open is in zijn communicatie: je krijgt te horen wat je beter niet kunt doen, maar al je wensen worden op waarde geschat. Langzaam veranderde ons taalgebruik van "overkapping" naar "tuinhuis"

Een volle week waren de heren aan het bouwen, vervolgens kwamen nog de dakdekker en de electriciën langs en BAM! Zitten, mensen! Verheugd zijn we, blij dat we onze spaarcentjes in zo een vredige plek konden steken. Als u ons wat minder in de stad ziet in de toekomst, dan weet u waarom. Maar ach, dan komt u ons toch opzoeken? 




Reacties

Populaire posts van deze blog

...Of het werd wel weer licht

Broeder de Hoeder

Mi lobi yu - Suriname reis 5 feb- 23 feb 2024