Evcharisto! - Vakantie Kos sept-okt 2021

Zelden waren we zo aan vakantie toe, wij beiden. Pittige tijden achter de rug op onze respectievelijke werkplek, daarnaast al dik anderhalf jaar aan huis gekluisterd door de corona-affaire. Het zal ertoe bij hebben gedragen dat we zo dik tevreden waren op deze reis. Slim ingedeeld: ruim de tijd genomen met een 11-daagse reis. Die ruimte namen we omdat wij doorgaans gretig en intensief de schoon- en bijzonderheden van ons reisdoel opslurpen, maar we hadden nu behoefte aan ruimte in het schema. En dat werkte. Veel gezien en gedaan, maar ook voldoende momenten ingebouwd voor totale ontspanning. Het gegeven dat ik anderhalf boek heb uitgelezen tijdens deze trip zegt al dat ik er de tijd voor genomen heb. Archeologie kwam aan bod, uiteraard veel natuur en cultuur, maar ook gewoon een strandbedje en een duik in de blauwe plomp die Egeïsche zee heet. Veel gefietst, veel gezwommen en gezworven, maar ook de tijd voor terras en restaurant en vooral: voor elkaar. "Op het goede' , zo proostten wij elkaar steeds toe. 

De eerste dag fietsten we langs de resortkust van Tigaki, maar wij keken uiteraard de andere kant op: de prachtige zeestraat met aan de overkant de Turkse zuidpunten rondom Bodrum. Uiteindelijke doel van de fietstocht was het zoutmeer dat achter Tigaki ligt: een massieve vlakte met wit uitgeslagen gronden die van dichtbij drekkerig zijn maar in helicopterview een vervreemdende aanblik gaven. 

Wij waren niet in het seizoen, maar het schijnt dat dit meer een paradijsje is voor flamingo's , die hier dan ook daadwerkelijk verblijven in de wintermaanden. 

Op de terugtocht benaderden we Kos-stad vanaf de andere kant zodat we uitkwamen bij enkele archeologische sites. Her en der in de stad zijn diverse opgravingen te zien, pilaren en bogen all over. Maar aan de buitenrand bevindt zich het prachtige Odeum : een iets minder dan 2000 jaar oud amfitheater. Zet mij daar op een van de bankjes en mijn fantasie begint te werken: "fijn, zo meteen een voorstelling van Pietros Bokmos en Iannis Lantingos" . 

De volgende dag hadden we andere fietsen: e-bikes (door vrienden van ons steevast "loserfietsen" genoemd). Wij hadden ze echter hard nodig want we wisten dat we tamelijk steil omhoog moesten om ons doel van die dag te bereiken. Bovendien stond er daar op hoogte een massieve wind, dus wij waren blij met enige versterking. Doel van de fietstrip (die ons eerst nog langs de steppegebieden van de Psalidi Wetlands leidde) was de natuurlijke warmtebron, Embros Thermae genaamd , die aan de zuidkust ligt : uit de rotsen stroomt een continue golf warmwater van meer dan 40 graden de zee in. In de kleine poel die er omheen gecreëerd is , is het zalig liggen. Daarmee onderga je een natuurlijk helende werking: lekker voor huid en gewrichten. 

Daags daarop lasten we de eerste stranddag in: met de bus naar de andere kant van het eiland. Via het bergplaatsje Kefalos bereikten we Paradise Beach, een idyllisch strandje aan de rustige zuidkust. Chill!

Eind van de dag bezochten we de Ancient Agora, een soort Forum Romanum dat in de jaren 30 van de vorige eeuw werd blootgelegd na enkele aardbevingen. Onder leiding van de fascistische Italiaanse bezetters werd een terrein uitgegraven waar vroeger de levendigheden van de stad plaatsvonden: woonhuizen, tempels, winkels lagen er gecentreerd. "Ouwe stenen" , zo kun je schamper zeggen, maar in mijn hoofd werkt dat anders, blijkbaar ben ik filmisch ingesteld: ik zie ze daar lopen, praten en handelen. Indrukwekkend. 

De volgende dag boekten we een kleine boot voor een vaartocht. In de haven van Kos-stad liggen vele grote boten die voor grote groepen een Three Islands-trip aanbieden. Oogde ons iets te massaal, we kozen voor een kleiner bootje (17 man) en een iets minder jachtige trip: Lekker de hele dag op zee, tussendoor aanleggend bij de eilandjes Kalymnos en het fraai aan een baai gelegen Pserimos. Ruige zee, flink nat gespat: heerlijk, Mooie mensen ontmoet en gesproken, het was een dag van recreatieve ontspanning. 

Daags daarop gingen we voor een trip die mijn hartje sneller deed kloppen: we namen de ferry vanaf Kardomena die ons in een uurtje varen naar het eiland Nisyros bracht. Alweer een eiland, zult u zeggen, maar deze had voor mij als vulkanen-liefhebber een tamelijke USP: de Stefanos-vulkaankrater! 


Ontstond zo'n 15000 jaar geleden, gaat nu door het leven als slapend maar daar merk je niks van! Zwavelgeur alom, uit diverse futon-gaten komt nog rook en bubbelt het. Mega indrukwekkend, vooral ook door de enorme omvang van de krater. Opnieuw geldt: voor de een zal het gesteente zijn, voor mij is het een prikkeling van de fantasie: wat is hier gebeurd? Hoe is dit ontstaan? Hoe zijn al die verschillende lagen op elkaar tot stand gekomen? Je kunt mij niet blijer maken, denk ik. 
De verdere tocht over het eiland bracht ons nog bij enkele prachtige plaatsjes als Emporios en vooral het schitterende havenstadje Mandraki, alwaar wij ons distantieerden van de reisgroep en kozen voor een stadswandeling in plaats van een collectieve lunch. Gelukkig maar , want wat een fijne plekjes alhier: klassiek Griekse blauwwitte huisjes en steegjes leidden ons steeds meer omhoog , eerst in de richting van een onbereikbare burcht , daarna in de richting van het indrukwekkend op een rots gelegen klooster Panagia Spilani. Daar word je even stil. 

Daags erna fietsten en zwommen we, geheel ontspannen. Zodat we de volgende dag op tijd weer op de fiets zaten om naar de oude burcht van Kos-Stad te gaan: een oud verdedigingsfort dat inmiddels danig vervallen is, maar het niet kan laten om zijn resterende grandeur aan de bezoekers te tonen. Stenen, opnieuw, maar wel hele mooie. 

De resterende dagen besteedden we aan fietsen langs de kust, zwemmen en lezen. En, nog een klein hoogtepuntje: een bezoek aan het Orfeas Teatro: een openluchtbioscoop waar we in de zwoele avondlucht genoten van het bekijken van de nieuwste James Bond-film "No Time to die". Onvergetelijk om op zo'n plek film te kunnen kijken, gevulde kinderhanden en zo! 

Al met al nog een hele lijst van activiteiten waarbij ik nog enkele dingen niet genoemd heb: de Hippocrates Tree en het Archeologisch Museum bijvoorbeeld, de Old Town en de terrasjes. Maar dat moeten jullie dan maar zelf gaan opzoeken ;-]
Wij hadden een heerlijke reis, we zijn volledig opgeladen. We gingen moe op reis, maar kwamen verliefd en uitgerust terug. Ik besefte opnieuw dat mijn prachtige vrouw de ideale reispartner is voor mij. We kunnen hier weer lang op teren!