We hadden ze alweer een tijdje niet gezien en app-verkeer volstond niet meer. Dus hup een afspraak gemaakt met onze fijne Amersfoortse vrienden om elkaar ergens in het midden van het land te ontmoeten. Reeds lang geleden afgesproken, onze vier agenda's schieten alle kanten op dus moesten we ver vooruit kijken. Gisteren was het zover. Wij naar Utrecht.
Akkie had voor het middagprogramma een mooie wandeling gefikst die - steeds in de nabijheid van de Dom - langs diverse bijzondere kerkgebouwen en langs prachtige historische hofjes liep. De wandeling was oecumenisch van opzet: we liepen van katholieke kerk naar protestantse, remonstrantse via hervormde en ook joodse gebouwen. Mind you: niet dat een van ons dan ook een religieuze achtergrond had dat we dit deden hoor, integendeel zelfs. Zowel Anneke als Ruud vertelde dat hun ouders ze vermanend zouden toespreken als ze zich met religie gingen bezighouden (en ikzelf ben al te lang geen katholiek meer) maar toch: Dat was dan ook precies niet waar het om ging. Het ging om interesses : geschiedenis is geschiedenis, architectuur is architectuur. We deden de wandeling voor de sfeer, voor de architectuur en voor de beladen verhalen die er rondom die gebouwen hangen: middeleeuwse Romaanse constructies, rococo- en artdeco-architectuur streden beurtelings om onze aandacht. En dat lukte: prachtige gewelven, altaars met hoofletter A, gebedsbankjes en graftombes. Het is er allemaal, Utrecht is daarmee tamelijk, euhm, gezegend.
Naast de kerkgebouwen wandelden we ook door prachtige stegen en over grachten om steeds weer bij nieuwe hofjes uit te komen: de sociale woningbouw die weduwen, ongetrouwde vrouwen en armen door de eeuwen heen onderdak had gegeven. De ene nog beter onderhouden dan de andere. Utrecht is wonderschoon en fotogeniek, Anneke en ik besloten om binnenkort wéér een dagje hier door te brengen maar dan om de variatie aan musea te verkennen.
Natuurlijk zorgden we tijdens en na de wandelingen goed voor de inwendige mens: lunchen bij café De Binnenstad, speciaalbier tussendoor bij cafe De Rat, eten bij Humpreys en daarna nog afpilzen bij een café waarvan ik de naam niet genoteerd heb. Het was een topdag.
En dan nu: FOTO'S !
Paushuize: oude residentie van
Adriaan Boeyens, de man die als Adrianus VI ooit de enige Nederlandse paus uit de geschiedenis was. Hij was van plan terug te keren naar Utrecht maar is er ,na zijn pontificaat, nooit meer geweest.
Pieterskerk ofwel Waalse Kerk. Er was een expositie over Antoine de Saint-Exupery gaande aldaar. In het ondergewelf troffen we nog een bijzetmuur waar blijkbaar nog steeds oude parochianen worden bijgezet. Mooi gebouw, solide constructie.
Bruntenhof. Rijke advocaat bouwde hier een begijnhof voor armlastige weduwen. Fotogenieke plek (en Ruud probeerde niet echt die auto te stelen hoor, dit zetten we in scene).
Jezus aan de rekstok. Oh nee, dit is de Sint Catherina-kathedraal. Het rijke roomse leven is hier nog volop terug te vinden.
Schuilkerk aan de Nieuwegracht (of liepen we toen alweer op de Oudegracht?). Ruud verschool zich achter de ruimhartig verstrekte informatie.
Brouwerij de Boog, direct naast de Vollersbrug. Niets gedronken daar, want het zijn tegenwoordig gewoon woonhuizen, ateliers en werkruimtes. Jammer dan. Doorrr.
Het Broodhuys. Prachtige art-deco-bouwstijl synagoge uit 1926. Het was dus nog niet zo lang geopend toen de jodenvervolging begon. De bezetter had de vaten met benzine reeds klaargezet om het plat te branden, maar de buurtbewoners wisten het gebouw te redden door deze vaten massaal in de gracht te kieperen. Inmiddels is het gebouw in volle glorie hersteld met prachtig timmerwerk en gebrandschilderde ramen. Nog steeds actief als kerkgebouw.
Theater Springhaver. Mijn vrouw vond dat ik als filmfanaat hier even op de foto moest. En terecht hoor, prachtig gebouw met ook hier een schitterende art-deco-inrichting.
Naast al deze fraaie oudheden komt ook de actualiteit aan bod. Deze gedenkplek ontstond direct achter de Dom na de bombardementen op ziekenhuizen in Gaza én in Oekraïne. We leven mee.
En toen.. en toen... waren we er klaar mee. Hapje eten in een restaurant langs de gracht. Fijne verhalen aan tafel, gesprekken over nieuwe vakantieplannen (jaja, ook gezamenlijke plannen). Het was all together een indrukwekkende dag met lieve en gezellige vrienden. Doe mij zo'n dag!
Reacties
Een reactie posten