Dansmarathon

Reeds vroeg in mijn leven maakte ik de keuze om het swingend te houden. Al op jonge leeftijd had ik ervaren dat het niet iedereen gegeven is om zijn leven in te richten zoals ie zelf wil. Dat ging ik anders doen, natuurlijk. Waar mogelijk, natuurlijk. Ik ben me volledig bewust van de nietigheid van het bestaan, maar weet ook dat je elke kans kunt pakken om leuke dingen te beleven.
Afhankelijk van je hoeveelheid energie kun je best werk en een feestelijke vrije tijd combineren. Ook met een gezin , ook met vrijwilligerstaken. Al mijn hele leven stap ik -op verzoek of uit eigen initiatief - in projecten en comité's die een maatschappelijk dan wel feestelijk doel dienen.
Ik weet dat ik me gezegend mag voelen met een forse dosis bruikbare power, ik ben tot veel bereid.

Zo dans ik van evenement naar evenement: de ene keer met een wijzend vingertje, de andere keer met een aantal louter dienstbare bewegingen. Het kost wat vergaderavonden, het kost wat privé-tijd, maar als de boel eenmaal staat , kijk ik met tevredenheid toe.

Nu, zo kort na het geslaagde BeatlesinBlokker-festival, bezie ik mijn agenda en bespeur ik veel ruimte.  En krijg meteen zin om dat weer met fraaie dingen in te gaan vullen. Tot nut van het algemeen...

NB: foto is van 1983. Feestcommissie taken klaar, vanaf dat tijdstip was het tijd voor onze eigen party.